Donald stond al 3 jaar bij mij op stal en zoog lucht. Hij leek er geen last van te hebben. At gewoon zijn eten en hooi had nooit koliek. Jeannette Kompier van Horse Body Balance kwam bij mij op stal voor een ander paard en attendeerde mij erop dat ze wat kon doen aan het lucht zuigen. Nou daar had ik en denk heel Nederland nog nooit van gehoord dat een paard lucht zuigt omdat hij endorfine tekort komt in zijn voeding. Jeannette adviseerde hem op Paddy’s Choice te zetten en geen kuilgras meer te voeren maar gewoon droog hooi, kuur van 1 maand met verschillende druppels en we hadden waarschijnlijk geluk, want het probleem zat op zijn zenuwstelsel. Zo gezegd zo gedaan dacht ik, maar dat pakte anders uit.
Droog hooi luste hij niet.
Wel veranderde hij wel enorm in zijn gedrag waar ik hem eerst nooit kon aaien over de stal deur bleef hij nu zelf staan en vragen om geaaid te worden. Maar hooi at hij nog steeds niet. Maand vol gehouden, dacht hij begint er vanzelf welaan als hij honger krijgt. Maar helaas hij bleef het weigeren at mondjes maat en werd steeds magerder. Wel was hij steeds minder gaan lucht zuigen.
Jeannette uiteindelijk maar weer gebeld wat te doen, zijn kuilgras wat hij altijd gegeten had lustte hij namelijk wel. Ze zou de week erna weer komen om te kijken hoe het met hem ging dus ze zei nou dan geef hem voorlopig maar dat kuilgras. Nou daar kwam ik achter hoe slecht het voor hem was. Ik heb hem ‘s avonds weer kuilvoer gegeven, de volgende morgen kwam ik op stal en kon niet eens meer zien dat hij zo mager geworden was zo had hij zich vol lucht gezogen na het kuil gras, ik schrok me dood en dacht wauw wat heeft dat een invloed. Dat was dus ook niet de oplossing.
Mijn vriendin zei kom bij mij eens wat hooi halen om te proberen of hij dat lust. Zij voert droog kruiden hooi. Ik gehaald en voor gehouden in hooi net gestopt en ja hoor dat lustte hij.
Wat een opluchting.
Inmiddels is Jeannette weer geweest en weer kuur van 4 weken die zijn zenuwstelsel moesten ondersteunen wat volgens Jeanette een enorme verandering teweeg moest brengen in zijn schrik gedrag.
Dit heeft iets langer geduurd maar in de 4e week begon hij er toch enorm op te reageren en werd hij steeds rustiger en gemoedelijker in de omgang. Inmiddels zijn we zo ver dat we met een laatste kuur bezig zijn voor het ondersteunen van endorfine en hierna nog 14 dagen een kuur om het zenuwstelsel weer te laten aansluiten en dan moet hij volledig klaar zijn. Hij zuigt nog mondjes maat lucht maar de verandering in zijn lichaam en schrik gedrag is al zo groot. Hoop dat Jeannette gelijk krijgt en hij er na deze kuren helemaal mee ophoud. Het zou me niet meer verbazen. Jeannette je bent een kei. Als niemand het meer weet dan kom jij er wel uit. Geweldig in een woord. Ik ben heel blij met je.